Zwyrodnienie plamki żółtej

Plamka żółta stanowi część centralną siatkówki oka. Jest ona niezbędnym elementem dla widzenia ostrego i precyzyjnego. Zwyrodnienie plamki żółtej dotyka co trzecią osobę powyżej 75 roku życia, i jest jedną z najczęstszych przyczyn osłabienia wzroku. Do jednego z pierwszych objawów należy zniekształcenie obrazu widzianego jednym okiem. Wśród przyczyn choroby leżą między innymi: zmiany związane z wiekiem, czynniki genetyczne oraz wolne rodniki, odpowiedzialne za uszkodzenie siatkówki oka oraz zwyrodnienie plamki żółtej. Plamka ta zawiera naturalny barwnik, który filtruje światło wpadające do oka, chroni siatkówkę przed szkodliwym pasmem promieniowania. Dlatego jest ona wręcz strategicznym elementem w gałce ocznej.
Zwyrodnienie plamki żółtej to wada, której występowanie wzrasta wraz z wiekiem. Objawy choroby u poszczególnych pacjentów mogą się różnić,zazwycaj polegają na pogorszeniu widzenia. Choroba może prowadzić do ślepoty, jednak zwykle nie ma to miejsca.
Można wyróżnić dwa typy zwyrodnienia: mokre oraz suche. Morke zwyrodnienie plamki żółtej jest trudniejsze w leczeniu, występuje u mniejszej ilości pacjentów. Suche zwyrodnienie jest bardziej powszechne, postępuje wolniej i prowadzi do stopniowej utraty wzroku.
Na tę chorobę częściej zapadają kobiety, zwłaszcza o jasnym kolorze tęczówki. Do najczęstszych objawów należą: zniekształcone widzenie linii prostych, trudności czytania, dostrzegania szczegółów, problemy z widzeniem centralnym, trudności w rozróżnianiu kolorów.
Niestety nie stwierdzono dotąd skutecznej terapii w leczeniu. W wybranych przypadkach mokrego zwyrodnienia plamki żółtej tj. w przypadkach, w których zmiany nie dotyczą plamki żółtej można zastosować, fotokoagulacje do uszczelnienia lub zamknięcia krwawiących naczyń. Niestety fotokoagulacja nie jest w stanie przywrócić utraconego pola widzenia, może natomiast zapobiegać dalszym postępom choroby. Wczesna diagnoza ma kluczowe znaczenie dla pomyślnego leczenia.Warto też pamiętać, że istnieje bardzo wyraźny związek między sposobem odżywiania a występowaniem choroby.
Aby zmniejszyć ryzyko degeneracji plamki żółtej konieczne jest włączenie do diety luteiny oraz zeaksantyny (zawartych w szpinaku, jarmużu, papryce czy batatach), likopenu – blokującego działanie wolnych rodników (obecnego w pomidorach, morelach, arbuzach). Pomocne okazują się być również przeciwutleniacze, takie jak witamina C, E, selen i cynk oraz karotenoidy korzystnie oddziałujące na oczy i zmniejszające działanie wolnych rodników.