„Czerwone oko”, to nie tytuł żadnej powieści czy filmu, lecz potoczna nazwa zapalenia spojówek. Objawy mogą być różne, w zależności od przyczyn powstania stanu zapalnego błon śluzowych, jednak w każdym wypadku są one uporczywe i powodują znaczny dyskomfort. Zapalenia spojówek nie należy ignorować, ponieważ często może stanowić symptomy innych dysfunkcji organizmu.

Zaczerwienienie i łzawienie oczu, może być oznaką powstającego stanu zapalnego błon śluzowych pokrywających powieki i część gałki ocznej. Nierzadko dochodzi także do ostrych ataków swędzenia lub pieczenia, uporczywego uczucia „piasku pod powieką”, czy też powstawania wodnistej lub ropnej wydzieliny.

Zapalenie spojówek, to najczęściej wynik zakażenia wirusowego, nieco rzadziej jego przyczyną są bakterie lub grzyby. Jeżeli zaczerwienieniu, swędzeniu i pieczeniu, towarzyszy także wydzielina, to na jej podstawie można określić etiologię zapalenia. W przypadku wirusowych infekcji, wiosennych zapaleń spojówek, „suchego oka”, reakcji alergicznych lub toksycznych, wydzielina jest wodnista i przypomina łzy. Pojawienie się ropnej wydzieliny świadczy o ciężkich infekcjach bakteryjnych, a śluzowo-ropnej to typowy objaw łagodnych zakażeń i zakażeń chlamydiowych.

Nie zawsze zapalenie spojówek wywoływane jest przez wirusy, bakterie czy inne drobnoustroje. Stany zapalne błon śluzowych oka, mogą być wywoływane także przez pyłki roślin, substancje chemiczne, promieniowanie UV, zmiany hormonalne (głównie u kobiet po 40. roku życia), a nawet silny wiatr lub światło. Często też, na skutek nieprawidłowo dobranych szkieł korekcyjnych (zarówno zbyt silnych, jak i o zbyt małej mocy), oko męczy się, a w jego strukturach zachodzą zmiany dające typowe dla zapalenia spojówek objawy.

Nieleczone lub źle zaleczone zapalenie spojówek może się odnawiać. Wówczas wystarczy tylko jeden czynnik, który uruchomi cały proces chorobowy. Z tego powodu niezwykle ważna jest profilaktyka zdrowia oczu i regularne kontrole u okulisty.