Jaskra

Jaskra to jedna z najczęstszych przyczyn ślepoty w krajach rozwiniętych. Jednak jedynie co drugi chory z wadą wzroku jest świadomy zagrożenia. Najczęściej występuje tzw. jaskra z otwartym kątem przesączenia, która przez 15-20 lat potrafi rozwijać się bezobjawowo.Objawy występują, gdy zmiany w nerwie wzrokowym są zaawansowane. Pierwszym sygnałem jest stopniowa utrata pola widzenia.Tylko wczesna diagnoza i rozpoczęcie leczenia mogą zatrzymać proces prowadzący do postępującego zaniku nerwów wzrokowych (prowadzącego do nieodwracalnej ślepoty).
Można wyróżnić ponad 30 typów jaskry, podobnie liczne są jej objawy.Do najbardziej charakterystycznych symptomów należą: intensywny ból gałki ocznej, pogorszenie pola widzenia, zmianę ostrości widzenia, przewlekłe zapalenie spojówek, widzenie tęczowych kół wokół źródła światła, częste bóle głowy, poranne migreny. Sygnałami są również zimne ręce i stopy (wynikające z zaburzeń krążenia).
Kto jest szczególnie narażony na wystąpienie jaskry? Głównie osoby po 35 roku życia, z przypadkami choroby w rodzinie, narażone na długotrwały stres i z nieprawidłowym ciśnieniem (zbyt wysokim lub zbyt niskim), a także krótkowidze. Najważniejsze w przypadku jaskry jest jest wczesne rozpoznanie, dlatego warto jest wykonywać badania profilaktyczne. Jeżeli chodzi o możliwe sposoby leczenia, to w zależności od zaawansowania choroby można stosować terapię laserową, farmakologiczną lub chirurgiczną.
Jaskra dotyczy około 67 milionów ludzi na całym świecie. Natomiast w samej Polsce cierpi na nią około 800 tys., z których świadoma choroby jest mniej niż 1/4 pacjentów. Do niedawna powszechna była opinia, że jaskra występuje głównie u osób powyżej 40 roku życia – okazało się jednak ,że narażony może być każdy. Główną przyczyną jaskry jest wzrost ciśnienia śródgałkowego, ale także długotrwałe niedokrwienie nerwu wzrokowego, spowodowanego m.in. podwyższonym poziomem cholesterolu.
Nowoczesne terapie jaskry zmierzają ku obniżeniu ciśnienia wewnątrz gałkowego i poprawie ukrwienia nerwu wzrokowego. Wybór metody leczenia zależy od rodzaju i stopnia zaawansowania wady wzroku.Zabiegi chirurgiczne powinny jednak być ostatecznością (jeśli farmakologiczne i laserowe terapie nie przyniosą oczekiwanych efektów).Jaskra jest chorobą przewleką i mimo stosowania leczenia należy przeprowadzać regularne badania. Im wcześniej wykryta jaskra tym większa szansa na zatrzymanie procesu utraty wzroku.