Konieczność noszenia okularów lub soczewek kontaktowych, może być dla niektórych osób niezwykle uporczywa. Współczesny rozwój medycyny oraz technologii, pozwalają na zastosowanie alternatywnych rozwiązań w zakresie leczenia wad wzroku. Laserowa korekta oraz operacje wewnątrzgałkowe, wciąż wzbudzają wiele kontrowersji. Czy słusznie?

Korekta, nawet znacznym wad wzroku, przy użyciu promienia laserowego, to popularna i powszechnie stosowana metoda leczenia w Stanach Zjednoczonych. W Polsce wciąż wzbudza dyskusje i wyraźnie dzieli pacjentów na jej zwolenników i przeciwników. Dla jednych to szansa na podniesienie komfortu życia, dla innych realne ryzyko poważniejszych powikłań.

Na przestrzeni lat, nieustannie udoskonalano metody laserowego usuwania wad wzroku. Aktualnie, najpopularniejszą z nich jest tzw. LASIK (ang. Laser Assisted In-Situ Keratomileusis). Stosując to rozwiązanie, możliwa jest korekta wad, takich jak: krótkowzroczność, nadwzroczność, czy też astygmatyzm. Istotne jest jednak to, że zabieg wykonywany jest tylko i wyłącznie u pacjentów, u których wada jest stabilna, czyli nie zmieniła się przynajmniej na roku przed operacją. Nie bez znaczenia jest także wiek pacjenta. Zwykle nie wykonuje się zabiegów przed 21. rokiem życia, a także po 65. roku życia. Wyraźnym przeciwwskazaniem wykonywania laserowej korekty wzroku, jest cukrzyca, jaskra, zaćma, a także stany zapalne oka lub tzw. „zespół suchego oka”.

Inną metodą trwałego usuwania wad, jest tzw. wewnątrzgałkowa korekta wad wzroku. Jest to specjalistyczny zabieg polegający na wszczepieniu do oka sztucznej soczewki poprzez niewielkie nacięcie rogówki. Dzięki chirurgii refrakcyjnej, możliwe jest usuwanie zaćmy, a także refrakcyjna wymiana przeziernej soczewki. Zabiegi wykonywane są różnymi technikami, zarówno u młodych jak i starszych pacjentów.

Wewnątrzgałkowe operacje, podobnie jak laserowe zabiegi, nie są wolne od ryzyka powikłań. Chociaż efekty lecznicze są bardzo dobre, często dochodzi do stanów zapalnych wewnątrzgałkowych, odwarstwiania siatkówki, a także wysokiego ciśnienia wewnątrzgałkowego.

Przyglądając się nowoczesnym metodom korekty wad wzroku, można uznać, że wiele z nich obarczonych jest zbyt dużym ryzykiem, a co za tym idzie, należy je wykonywać tylko i wyłącznie w skrajnych przypadkach. O tym, czy warto ryzykować decyduje jednak sam pacjent, w konsultacji z lekarzem prowadzącym.