Badania diagnostyczne zaćmy starczej – jak wykluczyć chorobę?

Nie zawsze rozmyte widzenie może oznaczać początki zaćmy. Jednak żeby mieć pewność, że nie mamy do czynienia z tą właśnie chorobą, trzeba możliwie jak najszybciej udać się do okulisty.

Narastające objawy

Najczęściej występująca forma zaćmy – zaćma związana z wiekiem pacjenta – rozwija się długo i bezobjawowo. Choć objawy w rzeczywistości są, pacjenci mają tendencję do bagatelizowania ich i przypisywania innym chorobom lub schorzeniom. Im szybciej zaćma zostanie zdiagnozowana, tym szybciej można rozpocząć leczenie i zachować wzrok. Nie zawsze ma to jednak związek z zaawansowaniem choroby – częściej przeszkodą jest wiek pacjenta i inne choroby, które uniemożliwiałyby bezpieczne przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego.

Podczas zaćmy soczewka ulega stopniowemu zmętnieniu. Nie jest to proces błyskawiczny – zajmuje kilka miesięcy, często nawet lat. Widoczne wybielenie soczewki oznacza, że choroba jest już w bardzo zaawansowanym stadium. Wcześniejsze oznaki wiążą się z rozmyciem obrazu, z utratą ostrości wzroku. Nie zawsze musi to od razu oznaczać rozwijającą się właśnie zaćmę. Może to być zwykłe narastanie krótkowzroczności. Jednak nie należy lekceważyć tych oznak – są one sygnałem do udania się do okulisty na kontrolę wzroku. W szczególności zaś zaćmę możemy zacząć podejrzewać, kiedy widzimy ostrzej przedmioty słabo oświetlone, niż te w pełnym świetle. Jest to związane z powierzchnią źrenicy, przez którą światło przechodzi do soczewki. Im większa powierzchnia źrenicy (w cieniu) tym większą powierzchnią soczewka może wyłapywać obraz przedmiotu. Im bardziej oświetlony przedmiot, tym bardziej zwężone są źrenice, przez co również powierzchnia soczewki jest mniejsza i ma mniejsze szanse na wyostrzenie obrazu przez zmętnienie.

Proste badania, szybka diagnoza

Zaćma jest stosunkowo prostą chorobą do zdiagnozowania podczas zwykłego badania okulistycznego. Najczęściej lekarzowi wystarczy podstawowe badanie przedniego odcinka gałki ocznej w lampie szczelinowej. Badanie to jest wykonywane standardowo podczas wizyty. Pozwoli na ocenienie stopnia i rodzaju zmętnienia soczewki. Dodatkowo można przeprowadzić również badanie dna oka, które wykluczy inne przyczyny osłabienia wzroku i rozmytego widzenia.

Zaćma starcza nie musi wcale pojawić się w bardzo podeszłym wieku. Już osoby przed 50 rokiem życia powinny regularnie badać swój wzrok, dzięki czemu choroba zostanie wykryta szybko, zaś jej rozwój nie będzie postępował dzięki operacji. Rozwojem zaćmy zagrożone są przede wszystkim osoby, które przeszły operację oczu i które miały urazy oczu. Dodatkowo ryzyko zwiększa palenie papierosów czy niezdrowy tryb życia. Choroby przewlekłe (zwłaszcza cukrzyca), noszenie soczewek kontaktowych, długotrwałe zażywanie niektórych leków – wszystko to może sprawić, że zaćma właśnie u nas się rozwinie.

Operację usunięcia zaćmy można przeprowadzić właściwie w każdym wieku. Jednak pamiętajmy, że z wiekiem w naszym organizmie rozwijają się różne choroby, które mogą stanowić zagrożenie dla przeprowadzenia zabiegu. Dlatego też zaćmę powinno się wykryć jak najwcześniej (pomagają tu regularne kontrole lekarskie), ale również operować jak najszybciej – dopóki stan zdrowia pacjenta jest dobry.

PODZIEL SIĘ: